שבת צופרי אין מקוה (from anon fan)

This story is from a fan and was sent to me anonymously. 


די מקוה איז גוט באקאנט פאר אלע חסידישע בחורים און אינגעלייט אלס א פלאץ פאר כלמיני שמוץ 
 אוןמנוולות און א מקום פאר בחורים צו האבן אן עקספיריענס וואס זיי האבן קיינמאל נישט געקענט האבן
 ערגעץ אנדערשוואו. אפילו אין די גוי'אישע וועלט איז נישטא א פלאץ וואו מענער פון אלע יארגאנגען קומען זיך צוזאם, טוען זיך אויס נאקעט און פארברענגען אסאך צייט אינאיינעם אין א הייסע וואנע

אבער ביי אונז חסידים איז א געשמאקע וועלט, מיר האבן פון אלעם וואס אפילו די אמעריקאנער גוים האבן נישט. מיר קענען געניסן פון פיינע יונגע טינעידשערס וואס זענען נאאיוו און נאכנישט טועם געווען טעם חטא.

ווען איך בין געווען א בחור'ל פלעג איך גיין אין מקוה יעדן טאג און פארשטייצעך אויך שבת אינדערפרי פאר'ן דאווענען כנהוג ביי חסידים.

איינמאל אריינגייענדיג אינעם פיינעם הייסן וואסער איז מיין אבר געווארן הארט תיכף אינמיטן אריינגיין און עטליכע בחורים און מענער האבן מיך געזען אזוי בחרבו שלופה אויף די טרעפ. ווען איך בין שוין געווען אין וואסער האט זיך צוגערוקט צו מיר אן עלטערער בחור און צוביסליך געווארן נענטער און נאכדעם זייער פאמעליך געלייגט זיין האגט נעבן מיר און "בטעות" מיך אנגערירט. מן הסתם האט ער געוואלט זען וואס איך וועל טון, אוועקלויפן, ווערן דערשראקן וכדומה. כ'האב מיך נישט וויסנדיג געמאכט און דער נעקסטער ריר איז געווען מיין אות ברית קודש. דאס איז שוין געווען אביסל געוואגט אבער ס'איז געווען זייער געשמאק. מיין אבר איז געווען גאר הארט און מיין פנים רויט ווי פייער.

דער בחור האט זיך ארומגעקוקט צו קיינער האט אים נישט באמערקט, און ווען אלעס איז געווען רואיג האט ער ממשיך געווען זיין עבודה. ער האט אנגעפאנגען מיך גוט באטאפן איבעראל און צוביסלעך געריבן מיין אבר ארויף און אראפ. דער פארגעניגן איז געווען עד אין לשער, אבער נאכמער איז עס געווען ווייל כ'האב געוואוסט אז איך טוה עפעס א שרעקליכע עבירה. כ'האב נישט געוואוסט פונטקליך וואס און ווען, אבער אוודאי האב איך פארשטאנען אז ס'איז געפערליך, ספעציעל ווען ער האט גענומען מיין האנט און עס געלייגט אויף זיין הארטן אבר.

דער שפיל האט אנגעהאלטן פאר א שטיק צייט, שווער צו זאגן ווי לאנג אבער ס'איז געווען גאר גוט. כ'בין ארויסגעגאנגען און שנעל געלאפן דאווענען ווייל ס'איז שפעט געווארן.

שפעטער האב איך זייער געגלוסט נאך דעם פיינעם עקספיריענס און כ'האב זייער געוואלט נאכאמאל עס טון אבער כ'האב געוואוסט אז כ'וועל מוזן ווארטן ביז נעקסטע וואך שבת אינדערפרי.

נעקסטע וואך איז אנגעקומען און כ'בין ספעציעל גאגאנגען אביסל שפעט, די זעלבע צייט ווי פאריגע וואך. די זעלבע חברה זענען נאכאמאל געווען אין וואסער, און דאסמאל איז מיין שותף דער עלטערער בחור גלייך צוגעקומען און אנגעהויבן טון דאס זייניגע. ער האט מיך געריבן און איך האב געהאלטן מיין האנט אויף זיין הארטן אבר. יעדע שטיק צייט האט ער זיכער געמאכט אז קיינער זעט נישט און ס'איז געווען גאר גוט.

די זאך האט זיך איבערג'חזר'ט כמעט יעדע וואך, חוץ אויב ער איז נישט דארט געווען. און ס'איז געווען מיין וועכענטליכע עונג שבת. מיין טאטע פלעג זיך בייזערן פארוואס איך האב אנגעהויבן קומען אזוי שפעט צום דאווענען, ער האט נעבעך נישט געוואוסט אז איך בין שוין לאנג אויף און ווי שטארק איך קוק ארויס צו די פיינע ווארימע מקוה יעדע וואך.

איינמאל ווען מיין חבר דער מקוה בחור האט מיך אויסגעריבן ווי יעדע וואך האב איך געפילט ווי איך דארף פישן. כ'האב געוואלט ארויסגיין און שנעל גיין אין טוילעט, און ס'איז געווארן שטערקער יעדע סעקונדע. ס'האט געפילט זייער גוט אבער כ'האב נישט געוואלט פישן אין מקוה און כ'האב מיך געשעמט אז ער וועט עס באמערקן.

כ'האב פראבירט אוועקצונעמען זיין האנט און מיין פנים איז געווען עקסטער רויט און היציג. ער האט ווייטער מיך געריבן אויף און אראפ און כ'האב געפילט ווי אט אט גיי איך קטנ'ען אין וואסער, און נאך איידער וואס וואו ווען האב איך ארויסגעשאסן צום ערשטן מאל זרע קודש, און סאיז געווען שושנת יעקב צהלה ושמחה. איך האב נישט געוואוסט פונקטליך וואס איז געשען, כ'בין געווען גוט צומישט און ס'איז אויך געווען געשמאק און מאדנע.

נאך דעם געשעניש האב איך געהאט מערערע חברים און פארשידענע אינטרעסאנטע מעשיות ועוד חזון למועד. די מקוה איז מיר זייער א באליבט פלאץ, דאס ערשטע מאל וואס כ'האב געשפירט די זיסקייט פון שבת און דעם נועם הנשמות. כ'האב נישט קיין שום חרטה. אדרבה איך בין שטארק דאנקבאר דעם זיסן בחור וואס האט זיך מרחם געווען אויף מיר און מיך אויסגעלערנט להנות מזיו השכינה.