מיין קאזינע חנה'לה (from a fan)

    מיין קאזינע אין קאנטרי פון ווען אן איך געדענק זעמער אונז געווען אין דעם זעלבן קאנטרי יעדן זומער צוזאמען מיט חנה'לעס פאמיליע. די זעלבע פאמיליעס, די זעלביקע באנגעלוס און די זעלבע קינדער. אונז זעמער אויפגעוואקסען צוזאמען און געמאכט א לעבן אויף די גרינע גראזן וואס איז נישט געווען בנמצא אין די שטאט. אפילו ווען אונז זעמער שוין געווען עלטער און געגאנגען אין קעמפ פלעג מיר אונז נאך אלץ ארום שפרינגען שבת און אנדערע צייטן.

  חנה'לע און איך זעמער געווען עקסטער נאנט און ווילד. אונז האמער זיך אייביג גוט פארשטאנען. צוזאמען האבן אונז געמאכט א פייער איינמאל, צוזאמען האבן אונז אריינגעלייגט שטיינער אין די שוהל ביינאכט און קיינער האט נישט געהאט קיין אהנונג פארוואס אלע טישן האבן שטיינער און צוזאמען פלעג מיר אונז שפאצירן און שמועסן. יא ס'איז געווען אפאר גוטהארציגע שכנים וואס האבן נישט געקענט פארגינען און אלעס אנגעווענדעט צו שטערן אונזער פריינטשאפט. מיין טאטע האט מיר אויך אפאר מאל געזאגט אז ס'איז שוין צייט אפצולאזן אונזער פריינטשאפט אבער עס נישט אזוי פשוט. יארן נאך מיין בר מצוה האב איך שוין געקענט אנהאלטן קשר ווייל אונז זעמער שוין נישט געווען צוזאמען כמעט קיינמאל, אבער אמאל אמאל האב מיר זיך נאך געטראפן. דאס איז געווען גראדע נישט אין א געווענליכע קאנטרי טאג, נאר אין א יום טוב וואס ביידע אונזערע פאמיליעס זענען ארויסגעפארן צו די קאנטרי.

 חנה'לע און איך האבן אביסל פארברענגט. און די צווייטע טאג יום טוב איז געווען עקסטער ווארים און אונז זעמער געגאנגען כאפן א שפאציר צוזאמען און די אומפארגינערישע שכנים זענען נישט דא געווען איז אויסגעקומען אז ס'איז געווען די בעסטע צייט אויסצונוצן אינאיינעם. אונזערע פאמיליעס זענען נישט די מערסטע פרום אבער אונז קומען פון בארא פארק און זענען מער אפן צו די וועלט. חנה'לע איז אלץ געווען א קולגע מיידל און אביסל אונטערגעציפט. קודם זעמער סתם ארומגעגאנגען צווישן די ליידיגע באנגעלוס און שפעטער האבן אונז שפאצירט צו די לעיק וואס איז נישט ווייט פון די קאנטרי.

 די לופט איז געווען גאר גוט, נישט הייס. חנה'לע איז געווען אין א גוטע שטימונג, שוין לאנג נישט פארברענגט און ביידע האמער געהאט אסאך צו זאגן און הערן. עס איז נישט געווען קיין געהעריגע פלאץ צו זיצן האמער זיך אראפגעזעצט אויף די שיינע גראז און נאך אביסל צייט בין איך געלעגן אויסגעצויגן און זי איז געזעסן נעבן מיר. אזוי שמועסענדיג האבן אונז גערעדט פון חנה'לעס שוועסטער וועלכע האט נאר וואס חתונה געהאט און פון איר נייע מאן, און נאכדעם וועגן אונז ביידע און וואס אונז פלאן מיר און וועגן חתונה האבן. איך בין שוין דאן געווען א דערוואקסענער בחור און קיינמאל נישט מוציא געווען קיין זרע. איך האב בכלל נישט געוואוסט וועגן דעם. איך בין געווען א נאאיווער בחור. אבער חנה'לע איז גארנישט געווען אזוי נאאיוו. זי האט מיך אנגעהויבן פרעגן אויב איך ווייס וואס ס'מיינט חתונה האבן און איך האב נישט געוואוסט געהעריג, אבער איך האב געוואוסט אז עפעס האט עס צוטון מיט דעם ברית. פונקטליך וויאזוי נישט. חנה'לע האט מיר שיין מסביר געווען די גאנצע זאך בשעת איך ליג מיר אויף דעם ווארימען גראז. מיין גאנצער קערפער איז געווארן אנגעהיצט פון אירע ווערטער. חנה'לע האט געזאגט אז זי וויל מיר ווייזן וויאזוי מען טוט סעקס אבער ווען איך האב נישט געוואלט האט זי געזאגט אז זי וויל נאר מאכן זיכער אז איך בין געזונט, ווייל זי האט מורא אז עפעס קען זיין נישט געהעריג אויב איך האב עס נאך קיינמאל נישט געטון.

בקיצור, זי האט צוביסלעך אויפגעמאכט מיין הויזן און אונטער הויזן, און זי איז געווארן איבערראשט פון דעם ריזיגן שלאנג וואס האט זיך באוויזן. דעמאלט האט זי מיר געזאגט אז זי האט שוין געזען מענער און אז מיינס איז עקסטער גרויס. איך האב נישט געוואוסט אז ס'איז אזוי גרויס. קען זיין ווייל ס'איז געווען הארט. "דו האסט אזעלעכע גרויסע אייער! ממש ווי טשיקן אייער" חנה'לע זאגט מיר אז זי גייט גארנישט טון און זי וויל נאר מאכן זיכער אז מיין מאשין ארבעט. איך האב נישט פארשטאנען געהעריג אבער איך האב זי געטראסט, און קיינער איז נישט דארט געווען און צייט האבן אונז געהאט גענוג. זי כאפט אן מיין גרויסן שמייסער מיט די האנט און רוקט מיין הויט ארויף און אראפ. נאכדעם נוצט זי די אנדערע האנט אויך און אזוי שאקלט זי מיך ווי א לולב. נאך אפאר מינוט פרעגט זי אויב איך פיהל אז עפעס קומט ארויס. איך קוק אויף מיין הארטן שטעקן און איך פארשטיי נישט פארוואס זי פרעגט דאס. זי שאקלט מיך ווייטער און איך הייב אן פילן אז איך דארף גיין אין טוילעט. איך בעט איר זי זאל אויפהערן ווייל איך דארף גיין אין טוילעט אבער זי שמייכלט נאר און שאקלט מיך נאך מער. איך פרעג איר וואס גייט פאר זאגט חנה'לע איך זאל ליגן רואיג און איך וועל שוין זען. עס האט געפילט אינטערעסאנט אבער אויך זייער אנגעצויגן. מיין הארטער דיקער שמאק איז געווען הארטער פון אייביג און איך האב נישט געוואוסט פונקטליך וואס איך פיהל אבער כ'האב געוואלט אז זי זאל עס טון ווייטער. זי האט אנגעכאפט מיינע אייער און ווייטער מיך געשאקלט ביז פלוצלינג האט געגעבן א פלי ארויס א פליסיגקייט אפשר צען פיס ארויף! און נאך איינס און נאך איינס…. חנה'לע האט הויך געלאכט און האט געכאפט א שפריץ אין פנים… איך נישט געווען זיכער קודם וואס דא גייט פאר אבער איך האב פארשטאנען. אונז האבן זיך אפגערוהט און אפגערייניגט און שפעטער צוריקגעקערט צו די קאנטרי. דאס איז געווען א יום טוב צום געדענקען.